Eerste test / GR Toyota Supra (2019) – prototype

Wat is dit?

BMW en Toyota bundelen de krachten voor de bouw van respectievelijk de Z4 Roadster en deze Supra. Om de kosten binnen de perken te houden, koken ze met dezelfde basisingrediënten. Maar het uiteindelijke resultaat zou heel anders moeten smaken.

“De BMW is een sportieve auto, onze Supra een sportwagen”, klinkt het bij Toyota. In afwachting van een eerste testrit met de nieuwe Z4 Roadster, kunnen we in avant-première met een van de ontwikkelingsprototypes rijden. Op en rond het voormalige F1-circuit van Jarama.

Wat weten we intussen over de A90-generatie van de Toyota Supra?

• Ontwikkeld onder de koepel van Gazoo Racing, de afdeling die ook verantwoordelijk is voor de WRC- en WEC-campagnes van Toyota.
• De nieuwe BMW Z4 en de Toyota Supra bouwen op dezelfde basisarchitectuur, maar beide wagens kregen een specifieke afstelling.
• De motor, de versnellingsbak en het actieve achterdifferentieel komen uit de rekken van BMW.
• In de neus ligt een zes-in-lijn, die 340 pk sterk is en de achterwielen aandrijft via een achttrapsautomaat van ZF-makelij.
• Je kan de Supra online bestellen vanaf 2 oktober, maar in 2019 blijft de oplage wel beperkt tot 900 exemplaren.
• De BMW M2 en de Porsche 718 Cayman S fungeerden als referentiemodellen tijdens de ontwikkeling van de Supra.

Is de nieuwe Supra dan een echte sportwagen geworden?

Jawel. Toyota pocht graag over de ideale verhouding tussen het brede spoor en de compacte wielbasis van de nieuwe Supra, over de optimale 50/50-gewichtsverdeling over beide assen en over het lage zwaartepunt. Deze Japanners verandert graag en gretig van richting. Omdat de Supra een coupé is, pocht de Toyota met een hogere koetswerkstijfheid en met een lager gewicht dan de technisch nauw verwante BMW Z4 Roadster.

Toyota scherpt de rijdynamiek verder aan middels het actieve differentieel dat we kennen uit de M-varianten van BMW, de kleverige Michelin-banden en de enthousiast bijtende Rembo-remmen. De Supra geeft meteen vertrouwen, maar voelt toch edgy aan bij het aftasten van de limieten. Zoals dat een echte sportwagen past. De voorkant bijt zoals een Cayman, de achterkant glijdt zoals een M2.

Alleen het stuurgevoel mocht ons iets fijner. Tijdens de testritten op de openbare weg hadden we te vaak de indruk dat we vanuit onze heupen in de plaats van met onze handen aan het rijden waren. Dat de Supra het met een BMW-stuurwiel doet, helpt evenmin. Aan de kalibratie wordt nog gewerkt, maar omwille van de ingewikkelde bedrading moest Toyota afzien van een eigen sportstuur. Jammer.

Zijn er nog visuele overeenkomsten met de BMW Z4?

Zeker. Ook het digitale instrumentarium, de aircomodule en het multimediasysteem worden zowat onveranderd overgenomen, inclusief de onmiskenbare iDrive-toets. Nu heeft Toyota wel geprobeerd er een eigen toets aan te geven, binnenin ruikt de Supra niettemin naar BMW.

Gelukkig doet het koetswerk van de Supra nergens aan dat van de nieuwe BMW Z4 Roadster denken. En niet alleen omdat het een coupé is. Het door de FT-1 Concept uit 2014 geïnspireerde lijnenspel is typisch Japans, maar dan op een goede manier. Juist jammer dat het ontwerp ontsierd wordt door valse ventilatiesleuven. Of ze zijn echt of ze zijn niet.

Het aandrijfgeheel van de Toyota Supra is nagenoeg identiek aan dat van de BMW. In het vooronder ligt de drukgevoede zes-in-lijn uit de Z4 M40i, die een piekvermogen van 340 pk belooft. Het 3 liter-blok drijft de achterwielen aan via de achttrapsautomaat van ZF en via een actief achterdifferentieel dat spert tussen de 0 en 100%. De hardware is identiek, maar de Japanners spreken van een heel andere kalibratie van de transmissie.

Zo houdt Toyota het bij slechts twee rijmodi (default en een volledig zelf instelbare Sport-stand, die speelt met de settings van onder meer het esp, het stuur, de uitlaatlijn, de actieve demping en de transmissie), terwijl BMW met een veelvoud aan instellingen goochelt. Ook voor de keuze van de banden en de remmen zouden BMW en Toyota hun eigen ding gedaan hebben. De Supra doet het met Michelin-rubber en een Brembo-remmenset.

Zitter er nog Supra-varianten in de pijplijn?

Officieel niet, al geeft Toyota wel toe dat ze afgeleide modellen aan het onderzoeken zijn. De Japanners hebben het over Limited Editions en Special Versions, al zoek je beter in de richting van een wat minder performante instapversie met 2 liter-krachtbron en een wat wilderde GRMN-variant met meer vermogen. De M-motoren van BMW passen wel degelijk in de motorbaai van de nieuwe Supra. 

De BMW Z4 Roadster maakt zijn officiële debuut reeds dit jaar, begin oktober op het Autosalon van Parijs. Voor de lancering van de Supra blijft het wachten tot begin volgend jaar, wellicht tijdens het Autosalon van Genève. Voor 2019 plant Toyota een oplage van 900 exemplaren, die je online kan bestellen vanaf 2 oktober 2018.

Het voorlopige verdict?

De eerste tekenen zijn goed. De nieuwe Supra combineert een compact koetswerk met een agressieve lijn, verandert vlot en vrolijk van richting en gaat gretig de grenzen opzoeken. Het is een ouderwets scheurijzer met een rauw randje geworden. De zes-in-lijn van BMW bezorgt de Toyota meer dan voldoende vlamkracht om het onderstel tot het uiterste te duwen, maar mist wat karakter. Hetzelfde kan je zeggen van de automatische versnellingsbak, die ons wat heftiger van verzet van verzet mocht schakelen.

Maar dat de BMW M2 Competition en de Porsche 718 Cayman GTS er een leuke speelkameraad zullen bijkrijgen met de nakende komst van de GR Toyota Supra, staat nu reeds als een stevige paal boven troebel water.