Eerste test / Bentley Flying Spur W12 (2019)

Wat is dit?

We moeten eigenlijk al meteen een “foutje” uit de inleiding rechtzetten. De Flying Spur heeft wel degelijk vier portieren, maar je kan de auto natuurlijk niet zomaar een sedan of berline noemen. Laat staan een vierdeurs. Dit is een limousine, eentje uit de oude doos zelfs. Toch wat zijn prestige betreft, de technologie is wel helemaal van deze tijd.

• Op variant van Porsche Panamera-platform
• 13 centimeter langere wielbasis
• 6 liter-W12 met 635 pk en 900 Nm
• 0 naar 100 km/u in 3,8 seconden
• Topsnelheid van 333 km/u
• Vebeterende vierwielaandrijving
• Vierwielsturing als Bentley-première
• Grootste metalen schijfremmen ooit
• Uitgebreide veiligheidsuitrusting
• Geweldige comfortsnufjes
• Roterend (en daarmee ook uniek) infotainmentscherm
• Ca. 218.000 euro (exacte prijs volgt nog)

De concurrentie:

• Echte concurrenten zijn er natuurlijk niet veel. Bij Mercedes heb je de Maybach-versie van de S-Klasse, met zijn 6 liter van 630 pk en een ook vergelijkbare prijs komt die wel dicht in de buurt. Dat doet de AMG 65 met dezelfde motor trouwens ook, die is wel sportiever afgesteld dan de Maybach. BMW speelt vanop een zekere afstand mee met zijn M760Li xDrive (585 pk) en bij Audi is er een S-versie van de A8 (571 pk) op komst. Maar die Duitsers hebben in dit absolute topsegment van de automarkt toch niet hetzelfde prestige als de exclusieve Bentley. Rolls-Royce dan? Niet echt. De Phantom kost zowat dubbel zoveel als de Flying Spur, maar heeft geen sportieve ambities. En ook bij de Ghost ligt de klemtoon toch nog veel meer op comfort.

De testomstandigheden:

• Onder een fraaie herfstzon, in het Zuiden van Frankrijk. Bentley had zijn tenten tijdelijk opgeslagen in Monaco. Daar zie je natuurlijk wel meer Bentleys en zoveel ander mooi autogerief rijden, maar echt testen kun je daar niet. In de bergen ten noorden van het mondaine prinsdom vind je daar gelukkig wel de geschikte wegen voor. Met een parcours dat zowel snelwegen als (vooral) leuke slingerbaantjes telt. Kwestie van te “onderzoeken” of de Flying Spur daar ook pap van lust.

Specificaties testvoertuig:

• Kleur: Verdant (donkergroen)
• Banden: Pirelli 275/35 ZR22 voor en 315/30 ZR22 achter

Leuke weetjes:

• Vroeger heette de auto Continental Flying Spur, nu nog enkel Flying Spur
• Eerste generatie in 2005, tweede in 2013
• Allereerste S1 Flying Spur in 1958

Meteen de hamvraag, is dit een luxueuze sportberline of een limousine met een sportief kantje?

Het antwoord is deze keer veel moeilijker dan de vraag. Misschien hadden we ze ook eens moeten stellen aan de bestuurder van de witte Golf R die ons op een Franse bergpas een tijdje voor probeerde te blijven. In de scherpste haardspelbochten reed hij ons telkens even los, maar nog voor de volgende plakten we alweer aan zijn achterbumper. Zo ging het even door, tot de Golf-man uiteindelijk toch de handdoek in de ring gooide en er ons met opgestoken duim langsliet.

Natuurlijk is de Bentley geen sportwagen. Hij is lang, breed en zwaar en zelfs met het grootste fortuin ter wereld lukt het niet om de wetten van de fysica naar je hand te zetten. Het is dus werken geblazen als je hier GTI’s mee wil volgen, maar net dan sta je versteld van wat de auto allemaal kan. Met dank ook aan de voor het eerst op een Bentley toegepaste elektronische vierwielsturing, die de evengoed vierwielaangedreven Continental GT en GTC nog moeten missen. Je voelt het hulpmiddeltje zelden tussenkomen, behalve als je al snel in de bocht weer op het gas gaat.

De 48-voltstabilisatorstangen met variabele “stijfheid” voor en achter helpen om het koetswerk van de auto in toom te houden en tegen storend overhellen te behoeden. De Bentley kan zich natuurlijk ook heel comfortabel tonen. Daar draagt de luchtvering dan weer toe bij, die zelfs in de sportstand nog altijd duidelijk maakt wat de ware roeping van dit soort wagen is.

Vierwielaandrijving, dat is een traditie bij Bentley.

Klopt, maar alles evolueert én verbetert natuurlijk. Ze is nu van het “actieve” type, daar waar de vorige versie nog een vaste 60/40-verdeling van het koppel had. In de Comfort- en Bentley-programma’s van de Drive Dynamic Mode kan er tot 480 Nm naar de vooras voor extra grip. Kies voor de Sport-modus en dat wordt maximaal 280 Nm, waardoor de Flying Spur nog wat meer het karakter van een achterwielaangedreven auto krijgt. En je hem zowaar zelfs heel eventjes tot een driftje kan verleiden. De koppelverdeling wordt verder ook nog gestuurd door een torque vectoring-systeem (via de remmen) op elke as. Al die technologische verfijning zorgt voor een pak extra rijdynamiek en elimineert ook grotendeels de onderstuurneiging die de vorige generatie nog kenmerkte.

En hoe zit het met de prestaties?

Die zijn dus echt wel indrukwekkend. In slechts 3,8 seconden rij je al 100 km/u met deze leeg nochtans een dikke 2,4 ton wegende auto. En je raast er, mocht je ooit die “nood” voelen, nog mee door tot welgeteld 333 km/u. Het verbruik? Exacte cijfers zijn er nog niet, maar Bentley belooft wel al dat ze redelijk zullen zijn. De van een zowel directe als indirecte injectie voorziene W12 is nog maar eens onder handen genomen, zo schakelt hij bij een lage belasting nu ook automatisch de helft van zijn cilinders uit. Met precies de bedoeling het benzineverbruik en de CO2-uitstoot aanzienlijk te reduceren, de “winst” zou zo’n 15% bedragen.

En blijft het bij die W12, of komt er nog meer? Of eerder “minder”?

Er wordt al een V8 voorzien, ja. Een wat minder krachtige variant dus, die echter niet echt veel rijplezier zou mogen inleveren. Misschien wordt hij zelfs nog wat plezanter dan de W12, omdat de achtcilinder toch een pak minder gewicht op de vooras legt en de auto nog wat agieler moet maken. Een hybride Flying Spur is ook al voorzien. Na de Bentayga en de Continental-modellen, die krijgen voorrang aan het stopcontact.

Terug naar de W12, die komt met een gerobotiseerde achttrapsautomaat? Past die wel bij dit soort auto?

Die transmissie met dubbele koppeling van Porsche-origine is op papier zeker niet de meest voor de hand liggende keuze voor zo’n Bentley. Het enorme koppel van de twaalfcilinder komt zo snel vrij dat de automaat er zich in de lagere versnellingen en dus bij lage snelheden af toe even in lijkt te verslikken. Of concreter, dat hij iets te brutaal uit de startblokken schiet. Wat ze bij Bentley trouwens ook toegeven. Een kwestie van kalibratie, waarbij er bewust werd gekozen voor een desgewenst sportieve inslag. En ook een kwestie van kosten, men had allicht geen zin om voor de Flying Spur nog eens een nieuwe automaat te (laten) ontwikkelen.

Een wat overbodige vraag, natuurlijk. Maar toch, hoe aangenaam is het vertoeven in de Flying Spur?

De Flying Spur is een paleis op wielen. Zeker deze nieuwe generatie. Dankzij de naar voor geschoven vooras is de wielbasis maar liefst 13 centimeter langer dan bij het vorige model. Die “winst” draagt bij tot de elegantie van de auto, maar zorgt vooral ook voor een pak meer zitruimte. In de eerste plaats voor de passagiers achterin.

Op de lichtjes anders ingerichte middenconsole na, ontdek je voorin hetzelfde dashboard als in de Continental-modellen. Met inbegrip van het roterende aanraakscherm van 12,3 duim, Bentley Rotating Display gedoopt, dat toelaat te kiezen tussen een drie extra analoge metertjes en de weergave van de navigatie en alle andere infotainmentsnufjes. Een derde mogelijkheid is de digital detox-kant van het draaiende blok, dan zie je alleen maar hout. Nog altijd uniek in autoland!

Achterin is er een verwijderbare Touch Screen Remote Control, een wat op een smartphone lijkende afstandsbediening waarmee je onder meer de jaloezieën voor de ruiten achterin, de airco, de massagefuncties en de sfeerverlichting kan bedienen.

Qua connectiviteit is de auto ook weer helemaal mee met zijn tijd, zo kan je met de geïntegreerde wifi-hotspot tot acht telefoons of tablets met het internet verbinden. De verwarming laat zich desgewenst vanop afstand inschakelen, zodat het al gezellig warm is als je vertrekt. Of lekker fris, dat kan natuurlijk ook.

Veel leuke snufjes ook?

Natuurlijk, zelfs voor deze wagen is er trouwens nog een flinke optielijst. Er staat onder meer een panoramisch dak (in twee delen) over zowat de volledige lengte van het interieur op. En ook twee geweldige audiosystemen: eentje van Bang & Olufsen met 16 luidsprekers en een nog wat straffer van Naim met maar liefst 2.200 Watt. Wellicht zowat het beste dat je vandaag in een auto kan vinden.

Al dan niet met de hulp van de specialisten van de Mulliner-afdeling is er ook keuze uit diverse hout- en ledersoorten, met die laatste worden zowel de zetels, het dashboard als de deurpanelen bekleed. Nieuw voor die laatste is een driedimensionaal diamantmotief. Een beetje overdaad, misschien? Niet in een Bentley en al zeker niet in een Flying Spur. Zelfs het allerbeste is maar net goed genoeg, dat is het motto.

Inzake veiligheidsnufjes durfden Britse limousines als deze wel eens wat achterstand hebben oplopen, hoe zit het met deze Flying Spur?

Met dank aan de Volkswagen-groep en al het daar beschikbare materiaal is de veiligheidsuitrusting voor deze Flying Spur wel zowat compleet, dat wil zeggen voorzien van quasi alles dat anno 2019 beschikbaar is. Night Vision met infraroodcamera inbegrepen. Nog een “detail”, achter de velgen (21 of 22 duim) schuilen de grootste metalen schijfremmen ooit op een productiemodel.

We waren het bijna vergeten, onze mening over de looks van de auto.

De vorige generatie vonden we wat saai ogen, dat doet deze nieuwe Flying Spur zeker niet. Hij is zowel eleganter als stoerder geworden, voor het eerste zorgen onder meer de fraaie leds in de nog steeds ronde lichtblokken vooraan. Deze achteraan lopen nu mooi om de hoeken van de wagen heen. Maar de Flying Spurt onderscheidt zich vooral door de hogere raamlijn, de vooral achteraan bredere wielkasten en de grotere velgen van 21 of zelfs 22 duim. Een meer dan geslaagde schoonheidsoperatie.

En wat moet deze nieuwe Flying Spur kosten?

Voor de meeste Europese landen wordt een prijs van 180.000 euro aangekondigd. Daar komt dan nog onze 21% btw bij, die brengt de rekening dus op een kleine 218.000 euro.

Het AutoWereld-verdict?

De nieuwe Flying Spur is heel wat mooier dan de voorganger. Hij rijdt ook beter en werd zelfs wat sportiever. En de afwerking en uitrusting (afhankelijk van alle extra’s die je er nog bijneemt) is weer van een nog wat hoger niveau. Wie achterin zit, geniet ook van meer beenruimte en een weelderig comfort. Ja, ze mogen er ons zeker eentje leveren. Kan het ook op afbetaling?