Wat is dit?
De alweer derde generatie van de Dacia Sandero. Het concept blijft hetzelfde; de Roemeense Renault-dochter wil nog steeds zoveel mogelijk auto voor zo weinig mogelijk geld aanbieden. Maar technologisch heeft de Sandero flinke stappen vooruit gezet. Dacia mag immers bouwen op het moderne CMF-B-platform dat Renault gebruikt voor de Clio en Nissan voor de Juke.
Dacia schrapt de dieseloptie, de nieuwe Sandero is enkel beschikbaar met een 1 liter-driecilindermotor die wordt aangeboden als atmosferische SCe 90 en als drukgevoede TCe 90. Die laatste is ook beschikbaar als Eco-G 100 op LPG. De basisversie houdt het bij een manuele vijfbak, de turbobenzine doet het met een handgeschakelde zesversnellingsbak. Of optioneel met een CVT.
Hoewel de Sandero enkel de Dacia-badges met zijn voorganger deelt, oogt het koetswerk vertrouwd. De derde generatie is wat langer (+3 cm), wat breder (+2 cm) en wat lager (-3 cm) geworden, maar behoudt zijn wat hogere bodemvrijdheid van 13,3 centimeter. De Y-vormige ledlichtsignatuur van de koplampen doet wat aan Lamborghini denken, samen met de elegantere deurgrepen en de potigere pose geven ze de nieuwe Dacia Sandero een eigentijdsere uitstraling. Wie een SUV-look verkiest, kan nog altijd voor de wat hoger op zijn poten gezette en avontuurlijk aangeklede Stepway gaan. De vierdeurs-Logan wordt niet langer aangeboden.

Wat verandert er?
De nieuwe basisarchitectuur zorgt niet alleen een volwassener rijgedrag, maar impliceert ook opgewaardeerde veiligheidsmogelijkheden en uitgebreidere multimediatoepassingen. Dacia biedt je de keuze tussen drie verschillende infotainmentsystemen, van de bijzonder eenvoudige Media Control (eigenlijk een geïntegreerde smartphonehouder) tot het performante Madia Nav (met grote display en navigatie).
Binnenin oogt de Sandero nog steeds erg basic, toch leveren de strakkere vormgeving en de wat betere materiaalkeuze meer cachet op. Voor extra comfort zorgt het voortaan ook in de diepte verstelbare stuur, de automatische airconditioning met digitale weergave (het lijkt wat op het systeem dat Audi gebruikt voor de TT) en de achteruitrijcamera. De passagiers op de achterbank beschikken over 4,2 centimeter extra beenruimte, terwijl het koffervolume van de Dacia Sandero voortaan 328 liter bedraagt.
Een scheurijzer is de nieuwe Dacia Sandero niet geworden, maar door het bredere spoor en de hoogwaardigere ophanging zet de rijdynamiek toch een, zelfs twee stappen vooruit. Zonder aan het rijcomfort te verzaken, want het algemene compromis overtuigt. De 90 pk en 160 Nm sterke TCe-turbobenzine draait soepel, waardoor je schakellui van A naar B snorren kan. Het motorgeluid wordt een stuk beter gedempt, al hoor je het driepittertje wel van jet geven bij volgas.

Conclusie?
Een uitblinker is de Dacia Sandero nog steeds niet, tot je de prijslijst naast die van de concurrentie legt. Want dan kan je enkel stellen dat ook de derde generatie bijzonder veel waar voor zijn weinige geld biedt. In vergelijking met zijn voorganger wordt de derde generatie maar iets duurder, maar voor die kleine opleg krijg je wel veel meer auto in de plaats.
Met zijn extra comfort- en nieuwe veiligheidssnufjes zoeken de hogere uitrustingsniveaus aansluiting bij de basisversies van de concurrentie, zonder concessies te moeten doen op het vlak van prestaties of het ruimteaanbod. En je moet niet alleen naar je portefeuille kijken, want dankzij de bij de Renault Clio geleende basis stuurt de nieuwe Dacia Sandero best aangenaam.