Serieus, is het zo'n extreem ding?
Nee, dat is net het opmerkelijke aan de straat-McLaren: eigenlijk is hij poeslief. Het is te zeggen, het is een auto met twee gezichten. Programmeer hem in straatmodus en bedien het gaspedaal met liefde en er is weinig dat je wijst op het enorme potentieel van dit beestje. De ophanging met adaptieve dempers (met elkaar verbonden via een hydraulisch systeem) is opvallend zacht, de motor verdacht stil en het gebruiksgemak en overzichtelijkheid nauwelijks slechter dan in een gezapige coupé.
En dan duw je één keer het gaspedaal tegen de vloer en transformeert de MP4-12C in een raket die alles en iedereen reduceert tot een miniatuur in de achteruitkijkspiegel. Werkelijk imposant, die tweeledigheid. Want je voelt het die eerste gezapige kilometers niet, maar in dit ding huist een circuitwapen. Met een geweldige balans: insturen is scherp en snel en tegelijk vertoont de McLaren door de enorme neerwaartse druk de stabiliteit van een auto met een veel langere wielbasis. Een combinatie van een slim ESP-systeem en de Airbrake, die bij het aanremmen de kont tegen het asfalt drukt. We beschreven het al uitvoerig in onze test van de gesloten variant.

Wat zijn eigenlijk de verschillen tussen die twee?
Behalve de meerprijs van zo'n 23.000 euro het dak natuurlijk, een hardtop uit twee delen van hetzelfde composietmateriaal als de koetswerkpanelen, die in 17 seconden opent en sluit. Handig is bovendien dat de ruimte waarin die panelen verdwijnen (achter de stoelen) dubbelen als een extra bagageruim van 52 wanneer het dak boven de cockpit ligt.
De passagierscel uit koolstofvezel is identiek en stijf genoeg om geen extra versterkingen te behoeven. Daardoor weegt de Spider nauwelijks 40 kilo meer dan de Coupé, voornamelijk door het hydraulisch systeem voor de dakbediening en een andere uitlaatlijn. Uiteraard kan je het verwarmde achterruitje afzonderlijk openen, kwestie van ook bij regenweer die V8-biturbo te horen loeien.
De stijfheid is simpelweg puik, je merkt nauwelijks een verschil tussen Coupé en Spider.

Zijn beide even snel?
Toch qua acceleratie, allebei spuiten naar 100 km/u in 3,1 seconde (met de Pirelli P Zero Corsa-banden; met de gewone P Zero's duurt het 0,2 seconde langer). De topsnelheid is iets lager, maar met 328 km/u (in de plaats van 333) is de Spider niet bepaald een schildpad.
Ook de Spider heeft trouwens de ge-update versie van de M838T-motor, die sinds vorig jaar 625 in de plaats van 600 pk genereert, terwijl ook de gerobotiseerde zevenbak met dubbele koppeling sneller handelt. Verder is de geluidsresonator op de inlaatlijn bijgeschaafd. Het systeem regelt de hoeveelheid inlaatgeluid, afhankelijk van de gekozen instelling.
Subtiele wijzigingen die de MP4-12C alleen maar spectaculairder maken. Iets minder zinnenprikkelend dan een Ferrari 458 Spider, dat nog steeds wel. Maar qua imago wel een subtieler alternatief en qua technologie en prestaties een baken tussen de hedendaagse supercars.

Motor: 3,8 liter-V8 (biturbo), 460 kW/625 pk (7000 opm), 600 Nm (3000-7000 opm) . Transmissie:achterwielaandrijving, 7Rd . Prestaties: 328 km/u, 0-100 km/u in 3,1 sec. . Verbruik: 11,8 liter/100 km (279 g/km CO2) . Prijs: 235.500 euro